Miód lipowy zajmuje wysoką pozycję wśród wszystkich miodów odmianowych. Na uwagę zasługuje fakt, iż pochodzi on z lipy nazywanej królową pożytków miododajnych, która dostarcza nektaru o niezwykłych właściwościach. Lipy kwitną na przełomie czerwca i lipca i w tym okresie są masowo oblatywane przez pszczoły. Inny pożytek jaki pszczoły znajdują na lipie to spadź liściasta, która może wystąpić od maja do późnego lata.

Aromat miodu lipowego silny a zarazem bardzo przyjemny i przypomina woń kwiatów lipy. Smak jest zdecydowany dosyć ostry z lekką goryczką.

W stanie płynnym miód lipowy charakteryzuje barwa od zielonkawożółtej do jasnobursztynowej. Po krystalizacji barwa miodu lipowego ulega zmianie na białożółte idąc niekiedy w stronę złocistożółtego. Krystalizacja zmienia też konsystencję miodu i przyjmuje on postać drobnoziarnistą wręcz krupkowatą.

Miód lipowy odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną i zalecany jest leczniczo przy leczeniu przeziębień, gryp, schorzeniach dolnych i górnych dróg oddechowych. Ma on również działanie przeciwgorączkowe, napotne, przeciwkaszlowe i wykrztuśne.